August Grünheit był w Groß-Steinort instmannem lub deputantem, tzn. robotnikiem rolnym bez majątku, który otrzymywał swoje wynagrodzenie głównie w naturze. Podobno wykonywał też prace leśne. Nazwisko panieńskie jego żony Friederike brzmiało Czypull. Prawdopodobnie nazwisko na nagrobku zostało „zgermanizowane”, co mogłoby świadczyć o coraz bardziej nacjonalistycznym klimacie w Niemczech i na Mazurach w okresie międzywojennym.
August i Friederike mieli troje dzieci: córkę Amalie Marię, urodzoną w 1879 roku, oraz dwóch synów Friedricha Juliusa i Gustava, urodzonych w 1882 i 1885 roku. O ile znana jest tylko data urodzenia Amalie Marie, to o najmłodszym synu Gustavie wiemy, że podobnie jak ojciec był deputantem i w 1908 roku ożenił się w Groß Steinort ze służącą Marią Gensel. W następnych latach doczekali się wspólnie licznego potomstwa, ale imiona żadnego z nich nie są nam znane. Być może jednym z ich wnuków był Gustav Grünheit, również deputant w Groß Steinort, gdzie w 1934 roku ożenił się z Berthą Ganski (lub Genski lub Jenski). W każdym razie rodzina Gustawa mogła być zaangażowana w napisanie epitafium. Jeżeli drugi syn Augusta i Friederike Grünheit, Friedrich Julius, jest spokrewniony z Friedrichem Grünheit, który ożenił się z Berthą Borowski, to on również mógł mieć co najmniej jednego syna.[1] W 1945 roku w Groß Steinort były dwie rodziny Grünheit. Jedną z nich była ta należącą do Gustawa i jego żony Berthy z domu Genski.[2]
[2] Bundesarchiv Lastenausgleichsarchiv Bayreuth, OstDok 3/31, Bl. 100, 114.